Wydrukuj stronę
Historia OREW-u

Nowotarskie Koło założyli rodzice upośledzonych dzieci w 1989 roku. Przez 25 lat działalności, koło podejmowało wiele inicjatyw zmierzających do zintegrowania rodzin, w których wychowuje się niepełnosprawne intelektualnie dziecko, zorganizowania dla nich pomocy medycznej, rehabilitacyjnej, psychologicznej, prawnej, socjalnej oraz takich, które miały wzmocnić kompetencje rodzicielskie i zmotywować do działań społecznych i samopomocowych. Stowarzyszenie starało się „zaistnieć” w środowisku lokalnym, propagując swoją misję, pozyskując do współpracy wolontariuszy – profesjonalistów i młodzież, różnego rodzaju organizacje i instytucje, a także samorządy lokalne. W krótkim czasie liczba członków wzrosła z kilkunastu do kilkudziesięciu. Po 2 latach korzystania z pomieszczeń parafialnych i szkolnych na sporadyczne i okazjonalne spotkania, stowarzyszenie dostało w użyczenie lokal - mały barak, który wyremontowany i wyposażony przez rodziców, zamienił się w przytulną „chatkę” i ta nazwa przylgnęła na stałe nie tylko do budynku, ale i do organizacji. Pozwoliło to na rozpoczęcie stałych form wsparcia dla dzieci młodzieży. Dla starszych utworzono Dzienne Centrum Aktywności, przemianowane później na Środowiskowy Dom Samopomocy, młodszych objął merytoryczną opieką Ośrodek Rehabilitacyjno-Wychowawczy w Zakopanem, tworząc w Nowym Targu swój oddział zamiejscowy.

„Chatka” szybko zaczęła stawać się za ciasna, zwłaszcza, że dzięki zdobyciu dofinansowania, Koło mogło zakupić mikrobus, którym zaczęto dowozić uczestników zajęć z kilku okolicznych gmin. Sytuacja stopniowo poprawiała się, dzięki przekazywaniu przez władze miasta kolejnych pomieszczeń w budynku likwidowanego przedszkola. W 2000 roku budynek byłego przedszkola wraz z rozległym ogrodem w całości przeszły w długoletnie użytkowanie PSOUU. Obiekt, zupełnie nie przystosowany do potrzeb osób niepełnosprawnych i w złym stanie technicznym, wymagał dużych zmian adaptacyjnych. Wielki wkład pracy rodziców i pozyskane z różnych źródeł środki finansowe, pozwoliły stworzyć dobrze spełniające swe zadanie, przyjazne miejsce dla dzieci i młodzieży, które ze względu na stopień niepełnosprawności umysłowej i sprzężone dysfunkcje rozwojowe, nie znajdowały miejsca w istniejących placówkach. W 2001 roku nowotarski oddział zamiejscowy Ośrodka Rehabilitacyjno-Wychowawczego w Zakopanem usamodzielnił się, uzyskując wpis do rejestru placówek oświatowych starostwa powiatowego w Nowym Targu, jako Ośrodek Rehabilitacyjno-Edukacyjno- Wychowawczy (OREW). Stał się tym samym niepubliczną placówką opiekuńczo-wychowawczą, która zgodnie z ustawą oświatową z 1997 r. z późn. zm. umożliwia realizację obowiązku szkolnego w formie kształcenia specjalnego i zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dzieciom i młodzieży z głębszymi stopniami upośledzenia umysłowego i sprzężonymi niepełnosprawnościami.

Organem prowadzącym OREW zostało nowotarskie Koło Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym. Równocześnie uruchomiono w Jabłonce zamiejscowy oddział tej placówki dla niepełnosprawnych intelektualnie dzieci z terenu Orawy. Prowadzenie oddziału od 2012 roku przejęło Koło PSOUU w Jabłonce. Kolejne prace adaptacyjne w budynku Ośrodka Rehabilitacyjno-Edukacyjno-Wychowawczego w Nowym Targu sprawiły, że zniesione zostały bariery architektoniczne (zainstalowano windę, podjazdy itp.), a także wygospodarowano i dobrze wyposażono następujące pomieszczenia:
  • 9 sal do zajęć grupowych;
  • 4 gabinety do zajęć indywidualnych;
  • 1 salę gimnastyczną;
  • 1 gabinet rehabilitacyjny;
  • 3 kuchenki;
  • 4 łazienki dla dzieci i 2 dla personelu;
  • 3 pomieszczenia biurowe (gabinet dyrektora, sekretariat, księgowość);
  • inne (szatnia, wózkownia, pralnia, archiwum, pomieszczenia gospodarcze itp.).

Budynek otoczony jest ogrodem, częściowo zagospodarowanym. Jest tu duża altana, drewniane domki, ścieżka sensoryczna, platforma wykorzystywana przy zajęciach z koniem oraz 2 słoneczne tarasy i dużo zielonej przestrzeni. Budynek PSOUU w Nowym Targu OREW korzysta nadal z „Chatki”, gdzie znajdują miejsce dwie grupy, a także z dodatkowego lokalu, wynajmowanego na działalność Zespołu Wczesnego Wspomagania Rozwoju. Również w tych obiektach wszystkie pomieszczenia (sale do zajęć grupowych i indywidualnych, sanitariaty, szatnie) są przystosowane i wyposażone odpowiednio do potrzeb niepełnosprawnych dzieci. Środki na utrzymanie placówki pochodzą z Ministerstwa Edukacji (za pośrednictwem starostwa), a także z dotacji celowych, o które zabiega Zarząd Koła (głównie z Państwowego Funduszu Osób Niepełnosprawnych). Zarząd też wspiera funkcjonowanie ośrodka funduszami pochodzącymi od darczyńców, z wpłat 1% podatku oraz od Fundacji dla CHATKI. Koszty dowozów dzieci w wieku szkolnym pokrywają samorządy gminne, zobowiązane do tego zapisem w ustawie oświatowej. Do tego celu wykorzystywane są również 2 mikrobusy należące do Stowarzyszenia.
Podpis
Grażyna Kukulska
Opublikował
WebMaster
Data wytworzenia
16.01.2015
Data publikacji
16.01.2015, 20:52
Ilość wyświetleń
4770